:: جلد 10، شماره 1 - ( 2-1387 ) ::
جلد 10 شماره 1 صفحات 66-59 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر مهاری گابا بر ترشح انسولین تحریک شده توسط گلوکز از جزایر لانگرهانس جدا شده‌ی پانکراس موش صحرایی
فرزانه فرجی ، اصغر قاسمی ، مریم خسروی ، فرشته معتمدی ، صالح زاهدی اصل
، zahedi@endocrine.ac.ir
چکیده:   (27256 مشاهده)
چکیده مقدمه:.اسید آمینه‌ی گابا در بعضی از نورون‌های مهاری سیستم عصبی مرکزی وجود دارد و در سال‌های اخیر وجود آن در پانکراس نیز ثابت شده است. در مورد اثر گابا بر ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس گزارش‌های متناقضی وجود دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر گابا بر ترشح انسولین تحریک شده توسط گلوکز از جزایر جدا شده‌ لانگرهانس بود. مواد و روش‌ها: جزایر لانگرهانس از پانکراس 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده‌ی وزن 250-200 گرم با روش هضمی کلاژناز جدا شد و ترشح آن‌ها به صورت هشت‌تایی در کاپ‌های حاوی کربس در معرض غلظت‌های مختلف گلوکز در حضور و عدم حضور گابا (25، 50 و 100 میکرومولار)، باکلوفن (10، 20 و 50 میکرو مولار) (آگونیست GABAB) و ساکلوفن (50 و 100 میکرو مولار) ( آنتاگونیست GABAB) مورد ارزیابی قرار گرفت. غلظت انسولین به روش الایزا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها به صورت میانگین ± خطای استاندارد میزان ترشح انسولین در هر جزیره در دقیقه گزارش و P کمتر از 05/0 معنی‌دار تلقی شد. یافته‌ها: وجود گابا در محیط انکوباسیون در حضور گلوکز 3/8 و 7/16 میلی‌مولار گلوکز ترشح انسولین را از جزایر لانگرهانس به طور معنی‌داری کاهش داد. غلظت‌های مختلف باکلوفن در حضور 3/8 و 7/16 میلی‌مولار گلوکز اثری بر ترشح انسولین نداشت. حضور غلظت 100 میکرومولار ساکلوفن همراه با 7/16 میلی‌مولار گلوکز (µU/islet/60min 8/8±91) به طور معنی‌داری ترشح انسولین را در مقایسه با غلظت 7/16 میلی‌مولار گلوکز به تنهایی (µU/islet/60min 58/2±7/67) افزایش داد. نتیجه‌گیری: گابا بر ترشح انسولین تحریک شده توسط گلوکز اثر مهاری دارد. نقش تنظیمی گابای موجود در سلول‌های بتا (β) در ترشح انسولین و اثر احتمالی آن در فیزیوپاتولوژی دیابت نیاز به توجه بیشتری دارد.
واژه‌های کلیدی: گابا، باکلوفن، ساکلوفن، انسولین، گلوکز، جزایر لانگرهانس، موش صحرایی
متن کامل [PDF 326 kb]   (4294 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: غدد درون‌ریز
دریافت: 1387/4/3 | انتشار: 1387/2/26


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 10، شماره 1 - ( 2-1387 ) برگشت به فهرست نسخه ها