|
آدیپونکتین ، بیماری‌ها و ورزش: یک مرور نقلی
|
لیلا باقرصاد رنانی    ، کیوان خرمی پور ، امیرحسین احمدی حکمتی کار ، سعید رحمتی ، عباسعلی گائینی |
| دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، aagaeini@ut.ac.ir |
|
|
چکیده: (3946 مشاهده) |
| آدیپونکتین که فراوانترین پروتئین رهاشونده از بافت چربی است، از طریق کنترل گلوکز خون و اکسیداسیون اسیدهای چرب در تنظیم متابولیسم نقش ایفا می‌کند. خلاف تصور اولیه مبنی بر اینکه آدیپونکتین تنها از بافت چربی ترشح می‌شود، اکنون مشخص شده است عضله اسکلتی نیز میتواند آدیپونکتین را تولید و ترشح کند. از این رو، شناسایی عضله اسکلتی به عنوان منبع آدیپونکتین، توجه پژوهشگران بسیاری را در رابطه با نقش آن به عنوان یک آدیپوکاین در خون و یک مایوکاین با ویژگی های اتوکرین/پاراکراین، به خود جلب کرده است. در ابتدا مطالعات حیوانی متعددی، آدیپونکتین را به عنوان یک سایتوکاین کاملا مفید؛ با اثراتی هم چون افزایش حساسیت به انسولین، ضدالتهاب، ضدآتروژنیک و ضدسرطان، معرفی کردند. با این حال، مطالعات دیگر نشان داده‌اند افزایش مقادیر آدیپونکتین میتواند با ایجاد یا توسعه برخی آسیب ها ارتباط داشته باشد. سازوکارهای اساسی این عملکرد دوگانه هنوز به خوبی شناخته نشدهاند. از سوی دیگر، مطالعات بسیاری گزارش کرده‌اند فعالیت ورزشی بلند مدت ـ صرف نظر از نوع تمرین و شرایط شرکت‌کننده‌ها ـ باعث افزایش مقادیر آدیپونکتین می‌شود. با وجود این، پس از گذشت ۲۵ سال از کشف این آدیپوکاین، ویژگی ها و سازوکارهای تغییرات آدیپونکتین در شرایط گوناگون و نیز چگونگی تاثیرات مختلف آن بر بافت ها و اندام های گوناگون، هنوز نامشخص است. از این رو در این مطالعه سعی شده است با مرور مطالعات انجام شده، ضمن معرفی آدیپونکتین، گیرنده ها و مسیرهای پیام رسانی آن در بافت چربی و عضله اسکلتی، تغییرات آن نیز در شرایط بیماری و هنگام فعالیت ورزشی، خلاصه و جمع بندی شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: ادیپوکاین، ادیپونکتین، بیماری‌های قلبی ـ عروقی، سرطان، فعالیت ورزشی، تمرین |
|
|
متن کامل [PDF 1803 kb]
(1222 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
ورزش
دریافت: 1399/2/29 | پذیرش: 1399/9/22 | انتشار: 1399/7/10
|
|
|
|
|
|
