|
ازدواج‌های فامیلی، عامل احتمالی شیوع بالای هیپوتیروئیدی دایمی نوزادان
|
دکتر آرش اردوخانی   ، پروین میرمیران ، دکتر فریدون عزیزی |
| ، ordookhani@erc.ac.ir |
|
|
چکیده: (24565 مشاهده) |
| مقدمه: این گزارش به بررسی ارتباط ازدواج‌های فامیلی با هیپوتیروئیدی دایمی می‌پردازد. مواد و روش‌ها: از اسفند 1376 تا شهریور 1381، نمونه‌های خون بندناف خشک شده بر روی کاغذ فیلتر نوزادان زنده به دنیا آمده در تهران و دماوند و از تیر 1379 داده‌های مربوط به ازدواج‌های فامیلی والدین گرداوری و mU/L 20 ≤ TSH بندناف (two-site IRMA) فراخوان شد. در 14-7 روزگی یا پس از آن، mU/L 10 > TSH و 21. μg/dL 5/6 < T4 سرم هیپوتیروئید محسوب گردید. بیماران تا تیر 1382 درمان و پیگیری شدند. دیس‌ژنزی با اسکن تکنیسیوم پرتکنتات و/ یا اولتراسونوگرافی تیروئید و دیس‌هورمونوژنزی در موارد با تیروئید به جا (eutopic) با قطع درمان به مدت 4 هفته در 3-2 سالگی و مقادیر غیرطبیعی TSH و T4 سرم شناسایی شدند. یافته‌ها: از 35067 نوزاد، 25 هیپوتیروئیدی دایمی (1 در 1403 تولد)، 18 (1 در 1948 تولد) دیس‌ژنزی و 7 (1 در 5010 تولد) دیس‌هورمونوژنزی تیروئید شناسایی شد. از تیر 1382 به بعد، 21 نوزاد هیپوتیروئیدی دایمی و از والدین (23227 نفر)، 6648 نفر (6/28%) ازدواج فامیلی داشتند. ازدواج بین First cousins در 3994 (2/17%) نوزاد ثبت شد (23195=n). نسبت شانس ازدواج‌های فامیلی در هیپوتیروئیدی دایمی 75/2 (فاصله اطمینان 95%: 47/6-17/1؛ 02/0=p) و در دیس‌ژنزی 74/3 (فاصله اطمینان 95%: 52/10-33/1؛01/0=p) بود. نسبت شانس ازدواج بین first cousins در هیپوتیروئیدی دایمی 96/2 (فاصله اطمینان 95%: 15/7-23/1؛02/0=p) و در دیس‌ژنزی 21/3 (فاصله اطمینان 95%: 02/9-14/1؛ 03/0=p) بود. نتیجه‌گیری: ازدواج فامیلی عامل احتمالی در افزایش هیپوتیروئیدی دایمی نوزادان در تهران است. |
|
| واژه‌های کلیدی: کرتینیسم، غربالگری نوزادان، هیپوتیروئیدیسم، تیروتروپین، تیروکسین، ازدواج‌های فامیلی، بندناف |
|
|
متن کامل [PDF 191 kb]
(4193 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/9/7 | انتشار: 1382/9/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
