|
بررسی اثر BCG در درمان کـودکانی که اخیراً مبتـلا به دیابت نوع یک شده‌اند
|
دکتر سارا کاشف   ، دکتر زهره کرمی‌زاده ، دکتر مهسان کاشف |
| ، eghtedaf@sums.ac.ir |
|
|
چکیده: (29632 مشاهده) |
| مقدمه: بیماری دیابت نوع یک، یک بیماری خودایمن است که در آن سلول‌های بتای پانکراس که انسولین ترشح می‌کنند، توسط سلول‌های لنفوسیت T تخریب می‌شوند. تزریق BCG به حیوانات آزمایشگاهی سبب تعدیل واکنش ایمنی سلولی در پانکراس حیوان و تزریق این واکسن در مطالعات مقدماتی به انسان، سبب کنترل بهتر بیماری شده است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر یک نوبت واکسن BCG در درمان کودکانی بود که به تازگی به دیابت نوع یک مبتلا گشته‌اند. مواد و روش‌ها: به 10 نفر از بیماران تازه تشخیص داده شده دیابت نوع یک که در گروه سنی 14-4 سال قرار داشتند، یک دوز واکسن BCG به صورت داخل جلدی (mL1/0) تزریق شد. این بیماران در بدو تولد واکسن BCG دریافت کرده بودند. آزمون مانتو در همه بیماران منفی بود و مبتلا به دیگر بیماری‌های خودایمن نیز نبودند. 10 بیمار دیابتی نوع یک نیز که از نظر سن، جنس، زمان شروع بیماری، میزان قند خون ناشتا و HbA1c باگروه واکسینه شده تفاوتی نداشتند، به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. هر دو گروه با قند خون ناشتا، HbA1c و میزان انسولین مصرفی هر سه ماه به مدت 9 ماه پیگیری شدند. یافته‌ها: تفاوت معنی‌دار بین قند خون ناشتا، میزان HbA1c و دوز انسولین مصرفی در دو گروه درمان شده با BCG و گروه کنترل وجود نداشت. نتیجه‌گیری: تزریق واکسن BCG در این گروه از بیماران مبتلا به دیابت باعث کاهش انسولین مصرفی و کنترل بهتر بیماری نشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: دیابت نوع یک، خودایمنی، BCG، درمان، انسولین |
|
|
متن کامل [PDF 279 kb]
(25031 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/9/1 | انتشار: 1381/6/24
|
|
|
|
|
|
