مقدمه: قاعدگی یکی از شاخص‌های ارزیابی سلامت زنان است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلالات قاعدگی وعوامل موثر بر آن در زنان سنین باروری می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ توصیفی ـ مقطعی، روی 1393 زن 49-15 ساله شرکت‌کننده در مطالعه قند و لیپید تهران در سال 1392 انجام پذیرفت. کلیه زنان باردار، شیرده و یائسه از مطالعه خارج شدند و اطلاعات دموگرافیک و قاعدگی زنان توسط پرسش‌نامه­ای که در این ارتباط توسط پژوهش‌گران طراحی و استانداردسازی شده بود، جمع‌آوری شد و بر اساس آخرین تعاریف ارایه شده FIGO طبقه‌بندی گردید. اطلاعات به وسیله نرم‌افزار SPSS نسخه 11، در سطح معنی‌داری 95 درصد، تحلیل گردید. یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان در مطالعه 11±7/37 سال بود. نتایج نشان داد که 1/64 درصد از زنان دارای قاعدگی طبیعی و 8/35‌ درصد مبتلا به یکی از انواع اختلالات قاعدگی بودند. حجم خون‌ریزی زیاد با شیوع کلی 2/17 درصد شایع‌ترین اختلال قاعدگی بود که در گروه‌های سنی زیر 20 سال و بالای 40 سال به طور معنی‌داری بیشتر از زنان سنین 40-20 سال بود (001/0‌P=). پس از تعدیل عوامل مخدوش‌گر، در نهایت سن (03/0P<، 97/3-07/1 :CI 95 درصد، 08/1OR:) و نمایه توده بدنی ‌(04/0P<، 04/5-02/1 :CI‌ 95 درصد، 05/1OR:) با اختلال قاعدگی ارتباط معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: اختلالات قاعدگی از شیوع بالایی برخوردار هستند، به طوری‌که یک نفر از هر سه نفر زن در سنین باروری از یکی یا چند نوع اختلال قاعدگی رنج می‌برد. با شناسایی عوامل موثر بر آن می‌توان گامی در جهت شناسایی برخی بیماری‌های مهم و جدی برداشت.