:: جلد 2، شماره 3 - ( پاییز 1379 ) ::
جلد 2 شماره 3 صفحات 202-197 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی میزان شیوع تومور کارسینوئید در نمونه‌های آپاندکتومی بیمارستانهای دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی
دکتر پروانه وصال ، دکتر حسین احمدیان مقدم ، دکتر شیفته وحیدی
چکیده:   (34294 مشاهده)
تومور کارسینوئید شایعترین تومور آپاندیس و از منشأ سلولهای نوروآندوکرین می‌باشد. 80% موارد این تومور در دستگاه گوارش است و برطبق برخی گزارشها شایعترین محل پیدایش آن آپاندیس قلمداد گردیده است. این نئوپلاسم در 3/0 تا 5/0% نمونه‌های آپاندکتومی یافت می‌گردد. سن متوسط در زمان تشخیص 30 سال و نئوپلاسم در زنان شایعتر از مردان است. احتمال وقوع متاستاز در تومورهای کارسینوئید ارتباط مستقیم با اندازه نئوپلاسم دارد، به طوری که در ضایعات با قطر کمتر از یک سانتیمتر احتمال متاستاز نادر است. تهاجم به مزوآپاندیس پیش‌آگهی را تغییر نخواهد داد. مطالعه حاضر به روش توصیفی جهت بررسی شیوع تومور کارسینوئید بر روی 7447 نمونه آپاندکتومی در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است. در این مطالعه شیوع تومور کارسینوئید 24/0% در نمونه‌های آپاندکتومی می‌باشد. سن متوسط بروز علایم 31 سال و شیوع در زنان 5/2 در هزار و در مردان 3/2 در هزار گردید. تومور با انسداد مجرا می‌تواند آپاندیسیت حاد ایجاد نماید و اکثراً به طور اتفاقی در حین امتحان بافت شناختی (هیستولوژیک) یافت می‌گردد. بنابراین، امتحان آپاندیس در کلیه موارد آپاندکتومی از این نظر الزامی است. آنچه مشکل‌آفرین است مسایل درمانی و تصمیم‌گیری بعدی در مورد ادامه درمان به لحاظ امکان بدخیمی این تومور می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: تومور کارسینوئید، آپاندیس
متن کامل [PDF 345 kb]   (8178 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/8/24 | انتشار: 1379/6/25


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 2، شماره 3 - ( پاییز 1379 ) برگشت به فهرست نسخه ها