دکتر میرصابر سادات امینی، دکتر حسین دلشاد، دکتر عطیه اموزگار، دکتر مریم توحیدی، دکتر فریدون عزیزی،
جلد ۱۷، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
مقدمه: عدم تشخیص و درمان به موقع اختلالات
عملکردی تیروئیدی در بیماران دیابتی نوع ۲، باعث ناکارآمدی در کنترل شرایط متابولیک بیماران می‌شود. نبود مطالعات
کافی راجع به بروز اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲، باعث
شده است که در مورد نیاز به غربالگری در این بیماران هنوز هیچ‌گونه اتفاق نظری
وجود نداشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین بروز اختلالات عملکردی تیروئید در
بیماران دیابتی نوع ۲ انجام شد. مواد
و روش‌ها: در این مطالعه افراد ۳۰ سال و بالاتر شرکت‌کننده در
مطالعه کوهورت آینده‌نگر قند و لیپید تهران که دارای آزمایش‌های تیروئیدی بودند، در
دو گروه ۴۲۸ نفر دیابتی و ۲۸۴۷ نفر گروه کنترل غیردیابتی به مدت دوازده سال پی‌گیری
شدند و میزان بروز اختلالات عملکردی تیروئید در این دو گروه تعیین ومقایسه شد و خطر
نسبی دیابت نوع ۲ در بروز اختلالات عملکردی تیروئیدی محاسبه گردید. یافته‌ها: بیماران دیابتی نوع ۲ نسبت
به افراد غیر دیابتی در معرض بروز بیشتر اختلالات عملکردی تیروئید نمی‌باشند. میزان بروز
اختلالات عملکردی تیروئید در دو گروه دیابتی و غیر دیابتی به ترتیب برابر ۵۶/۱۲
و۵۰/۱۶ در هر ۱۰۰۰ شخص/ سال بود و خطر نسبی دیابت نوع ۲ در بروز اختلالات عملکردی
تیروئید برابر ۷۴/۰ بود (فاصله اطمینان ۹۵%, ۰۲۶/۱-۵۳۴/۰, ۰۷۱/۰ P=). نتیجه‌گیری: میزان بروز اختلالات عملکردی تیروئید بیماران
دیابتی نوع ۲ بیشتر ازافراد غیر دیابتی نیست. بر اساس یافته‌های این مطالعه انجام غربالگری
به طور معمول برای برای تشخیص اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران دیابتی نوع ۲ توصیه نمی‌شود.
