مقدمه: به علت تناقضات در زمینه ارتباط بین سرطان پستان و بیماری‌های تیروئید، و فقدان اطلاعات منطقه‌ای مطالعه حاضر با هدف بررسی اتوایمیونتیه تیروئید در زنانی که در آنها سرطان پستان به تازگی تشخیص داده شده‌ است طراحی و اجرا شد. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مورد ـ شاهدی، ۴۰ زن مبتلا به سرطان پستان قطعی و ۴۰ زن سالم که از نظر سنی همسان با گروه بیمار بودند، طی مدت ۱۲ ماه در درمانگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تبریز بررسی شدند. بیماران گروه مورد قبل از دریافت درمان وارد مطالعه شدند. معاینه تیروئید و تست‌های سرمی تیروتروپین (TSH)، تیروکسین آزاد (FT۴)، آنتی‌بادی ضدپراکیسدازتیروئید(ATPO) و آنتی‌بادی ضدتیروگلوبولین(ATG) به عمل آمد. نتایج بین دو گروه و نیز زیرگروه‌های پاتولوژیک سرطان پستان مقایسه ‌شد. یافته‌ها: متوسط سن بیماران ۷۵/۷±۴۸/۴۹ و گروه شاهد ۰۰/۷±۸۰/۴۶ سال بود. معاینه‌ی تیروئید در تمام افراد طبیعی بود. متوسط سطح سرمی TSH، ATPO و ATG در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت؛ ولی میانه سطح سرمی FT۴ در گروه بیمار بیشتر بود (۲۰/۱ در برابر ۰۳/۱ میکروگرم ‌در دسی لیتر؛ ۰۰۱/۰>P). سطوح افزایش‌یافته TSH و FT۴ هر دو در ۵/۷% و سطوح کاهش‌یافته هر دو در ۵/۲% بیماران مشاهده‌ شد که از این نظر تفاوت معنی‌داری بین دو گروه نبود. تست‌های تیروئید در انواع مختلف هیستوپاتولوژیک سرطان پستان تفاوتی نداشتند. نتیجه‌گیری: ارتباطی بین وضعیت اتوایمیونیته تیروئید و سرطان پستان در مطالعه ما کشف نشد. یافته‌های ما در توافق با بعضی مطالعات و بر خلاف برخی مطالعات قبلی می‌باشد. به نظر می‌رسد برای رسیدن به نتایج قطعی‌تر، انجام مطالعات با حجم نمونه بالا مورد‌نیاز باشد.