چکیده

مقدمه: بر خلاف روند شیوع دیابت در سنین مختلف، بیشتر برنامه‌های آموزش دیابت برای بالغین جوان و یا بیماران تازه تشخیص داده شده، طراحی و اجرا گردیده است. این پژوهش، با هدف ارزشیابی برنامه‌ی آموزش تغذیه بر شاخص‌های سوخت و ساز، تن سنجی و فشارخون سالمندان بالای ۶۰ سال مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، ۱۰۰ سالمند با سن بالای ۶۰ سال و مبتلا به دیابت نوع ۲ شرکت نمودند. سالمندان به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند و داده‌های دو گروه، در دو زمان قبل و ۳ ماه پس از مداخله‌ی آموزش تغذیه، جمع‌آوری گردید. سپس داده‌ها به‌ وسیله‌ی نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری مناسب، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش در گروه مداخله، کاهش معنی‌داری را در میانگین وزن (۳/۱ کیلوگرم)، نمایه‌ی توده‌ی بدن (۴۸/۰ کیلوگرم بر مترمربع)، تری‌گلیسیرید (۲۵/۱۸ میلی‌گرم)، قند خون ناشتا (۵/۱۹ میلی‌گرم در صد میلی‌لیتر) و هموگلوبین گلیکوزیله (۳۶/۰%) نشان داد. در مورد میزان لیپوپروتئین سبک، لیپوپروتئین سنگین و فشار خون، اختلاف معنی‌داری بین دو گروه مداخله و کنترل دیده نشد. نتیجه‌گیری: آموزش تغذیه‌ی تئوری محور، در مدت ۳ ماه سبب کاهش شاخص‌های بیوشمیایی و تن‌سنجی سالمندان (<۶۰) مبتلا به دیابت نوع ۲ گردید که این امر به نوبه‌ی خود می‌تواند سبب کاهش عوارض عروق کوچک و بزرگ مرتبط با بیماری دیابت شود.