[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: آرشيو :: جستجو :: اشتراك :: ارسال مقالات :: برقراري ارتباط ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1255
نرخ پذیرش: 46.9
نرخ رد: 53.1
میانگین داوری: 193 روز
میانگین انتشار: 150 روز

:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۲ نتیجه برای آلودگی هوا

مژگان معمار مقدم، دکتر ولی اله دبیدی روشن، دکتر مهدی هدایتی،
جلد ۱۳، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۰ )
چکیده

مقدمه: پروتئین‌های شوک گرمایی به عنوان نگهبان سلول عمل می‌کنند.تحریک این پروتئینها به علت شرایط استرس برای فعال‌سازی ماشین حفاظتی سلول ضروری است. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر، برای بررسی اثر سرب، تمرین منظم استقامتی و مکمل کورکومین بر پروتئین HSP۷۲ بافت کبد، ۴۸ سر موش به صورت تصادفی به دو گروه کنترل ۱) پایه و ۲) شم و چهار گروه تجربی شامل ۳)سرب، ۴)سرب + تمرین استقامتی، ۵)سرب + کورکومین، ۶)سرب + تمرین استقامتی + کورکومین دسته‌بندی شدند. گروه‌های ۳ تا ۶ مقدار ۲۰ میلی‌گرم سرب و گروه‌های ۵ و ۶ علاوه بر سرب مقدار ۳۰ میلی‌گرم کورکومین به ‌ازای هر کیلو‌گرم وزن بدن به مدت ۸ هفته و ۳ روز به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه‌های ۴ و ۶ نیز تمرین دویدن فزاینده را ۵ جلسه در هفته با سرعت ۱۵ تا ۲۲ متر در دقیقه و به مدت ۲۵ تا ۶۴ دقیقه اجرا کردند. مقدار HSP۷۲ در بافت هموژنیزه شده‌ی کبد با روش الایزا اندازه‌گیری گردید. داده‌ها با آنالیز واریانس یک‌طرفه در سطح ۰۵/۰<P تحلیل شد. یافته‌ها: مقدار HSP۷۲ و مالون‌دی‌آلدهید در گروه سرب به طور معنی‌دار بیشتر از سایر گروه‌ها بود، در‌ حالی‌که سوپر‌اکسید‌دسموتاز و ظرفیت ضد اکسایشی تام کمتر بود. در مقابل، HSP۷۲ و مالون‌دی‌آلدهید در گروه‌های کورکومین، تمرین استقامتی و هم‌چنین در گروه ترکیبی به طور معنی‌داری از گروه‌های سرب کمتر بود. نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان داد شیوه‌ی زندگی سالم شامل اجرای تمرین‌های هوازی و مکمل ضد‌اکسایشی ممکن است آثار سودمندی در پیشگیری از آسیب اکسایشی ناشی از سرب داشته باشد.


دکتر سیما نظرپور، دکتر فهیمه رمضانی تهرانی،
جلد ۲۳، شماره ۴ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه: دیابت بارداری یکی از شایع‌ترین عوارضی است که در دوران بارداری رخ می­دهد. این اختلال با پیامدهای نامطلوب برای مادران و فرزندانشان همراه است. آلودگی هوا یکی از محرک‌های محیطی است که ممکن است زنان باردار را مستعد ابتلا به دیابت بارداری نماید. در این مرور نظام‌مند، مطالعات انجام شده در زمینه ارتباط آلودگی هوا بر بروز دیابت بارداری مورد بررسی قرار گرفته‌اند. مواد و روش­ها: در این بررسی نظام‌مند، پایگاه‌های اطلاعاتی پاب مد، وب او ساینس، اسکوپوس و هم‌چنین پایگاه‌های فارسی مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و بانک اطلاعات نشریات ایران (مگیران) با استفاده از کلیدواژه‌های مناسب، تا تاریخ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱ برای مقالات مرتبط انگلیسی و فارسی زبان، مورد جستجو قرار گرفتند. از ۳۶۱۷۵ مورد مرتبط در جستجوی اولیه، ۳۱ مطالعه واجد شرایط مورد ارزیابی بودند. کیفیت مقالات با استفاده از مقیاس نیوکاسل-اتاوا ارزیابی شد. یافته‌ها: این بررسی شامل ۲۹ مطالعه کوهورت، یک مطالعه مورد-شاهدی و یک مطالعه مقطعی بودند. نتایج ارزیابی کیفیت مطالعات نشان داد که از ۳۱ مطالعـه ورودی، ۲۹ مطالعه (۹۳/۵%) کیفیت بالا و تنها ۲ (۶/۵ %) مطالعه کیفیت متوسط قابل قبول داشتند. بیشترین آلاینده مورد بررسی در مطالعات ذرات معلق با قطر آیرودینامیکی کمتر از ۲/۵ میکرومتر و سپس دی­اکسید نیتروژن بودند. نتیجه­ گیری: نتایج نشان دهنده ارتباط مستقیم آلاینده­ های هوا و دیابت بارداری است. بررسی نظام‌مند مطالعات نشان داد که التهاب، استرس اکسیداتیو، اختلال عملکرد سلول بتای پانکراس، عدم تعادل عصبی هورمونی، عدم تعادل میکروبیوتای روده و مقاومت به انسولین ممکن است در ارتباط بین آلودگی هوا و دیابت بارداری دخیل باشند.



صفحه 1 از 1     

مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه  پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism
Persian site map - English site map - Created in 0.12 seconds with 28 queries by YEKTAWEB 4692