مقدمه: مولکول چسبان درون سلولی نوع ۱ (ICAM-۱) یکی از مهمترین فاکتورهای جدید در پیشبینی بیماریهای قلبی ـ عروقی میباشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ICAM-۱ پلاسما با شاخصهای آمادگی قلبی ـ تنفسی و تنسنجی به عنوان روشهای غیرتهاجمی بود. مواد و روشها: از میان تمام مردان و زنان غیریائسهی دانشگاه، ۱۲۷ آزمودنی (۷۲ مرد- ۵۵ زن)، سالم و غیرسیگاری با میانگینهای سنی ۷۵/۵±۶۲/۳۶ سال، VO۲max۷۲/۶±۳۲/۲۷ میلیلیتر بر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه و نمایهی تودهی بدن ۵۹/۳±۶۸/۲۵ کیلوگرم بر مترمربع به وسیلهی پرسشنامهی پزشکی انتخاب شدند. نمونههای خونی برای اندازهگیری ICAM-۱ در حالت ناشتا جمعآوری گردید. سپس ارزیابی VO۲max با دستگاه گاز آنالیزور روی نوارگردان و اندازهگیری فاکتورهای تنسنجی (BMI، WHR و PBF) در هر یک از آزمودنیها در آزمایشگاه انجام گردید. در زنان برای کنترل دورهی عادت ماهیانه، خونگیری در فاز فولیکولار (روز ۳ تا ۸ از شروع قاعدگی) و آزمون دویدن روی نوارگردان در فاز لوتئال (روز ۶ تا ۹ از شروع این فاز) انجام شد. دادهها بهوسیلهی آزمون آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: یافتهها نشان داد بین ICAM-۱ با VO۲max، نمایهی تودهی بدن، و درصد چربی بدن ارتباط معنیداری وجود ندارد (۰۵/۰