دکتر زینب قربانی، سیده زهرا هدائی، سیده مهسا هدائی، دکتر مرجان مهدوی روشن،
جلد ۲۴، شماره ۴ - ( ۸-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: شواهد نشاندهنده نقش احتمالی التهاب در افزایش خطر بروز بیماریهای مزمن، از جمله بیماری عروق کرونر (CAD) و آترواسکلروز میباشد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین ارتباط بین سطوح سرمی پروتئین واکنشی C (CRP)و عامل نکروزدهنده تومور آلفا (TNF-α) با خطر درگیری عروق کرونر در افراد مبتلا به این بیماری در مقایسه با گروه شاهد است. مواد و روشها: شصت بیمار به تازگی تشخیص داده شده با CAD و ۶۰ فرد سالم از نظر CAD به عنوان گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از جمعآوری اطلاعات جمعیتشناختی، بالینی و تنسنجی، نمونههای سرم جهت ارزیابی گلوکز ناشتای سرم، چربی خون و شاخصهای التهابی گردآوری شد. از مدلسازی رگرسیون لجستیک برای برآورد اثر عوامل التهابی بر شانس ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، با تعدیل اثر متغیرهای سن، جنسیت و نمایه توده بدنی، استفاده شد. همچنین، برای برآورد ارتباط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافتهها: نتایج نشاندهنده اختلاف معنادار بین مقادیر TNF-α (Pvalue<۰/۰۰۱) و CRP (Pvalue=۰/۰۰۱) در بین دو گروه بود. بعد از تعدیلمتغیرهای مخدوشگر و ساخت مدل رگرسیونی مشاهده شد که با افزایش هر میلیگرم بر دسیلیتر سطح CRP، ۵۱% شانس ابتلا به CAD افزایش مییابد (۰/۰۰۸>Pvalue). هم چنین با افزایش هر پیکوگرم بر میلیلیتر سطح TNF-α، ۴۵% شانس ابتلا به CAD افزایش مییابد (۰/۰۰۱>Pvalue). نتیجهگیری: نتایج به دست آمده نشاندهنده ارتباط بین التهاب با فرایند بیماریزایی عروق کرونر میباشد و شاید بتوان از این عوامل التهابی برای پیشبینی وقوع و شدت عوارض CAD استفاده کرد.