چکیده

مقدمه: گرلین یک پپتید اشتها آور معده‌ای است که در ایجاد رفتار سیری موثر می‌باشد و نقش مهمی در تعادل انرژی و هموستاز گلوکز ایفا می‌کند. شواهد بسیار زیادی نشان می‌دهد که فعالیت‌های مقاومتی بخش بسیار مهمی از توصیه‌های ورزشی، برای کاهش وزن می‌باشند. هدف این پژوهش بررسی اثر 4 هفته تمرین مقاومتی دایره‌ای بر سطح استراحتی گرلین تام، گلوکز، انسولین و استروژن پلاسما بود. مواد و روش‌ها: 27 دانشجوی دختر تربیت بدنی (میانگین سن 54/1±22 سال، قد 05/5±66/162 سانتی‌متر، نمایه‌ی توده‌ی بدن 86/1±76/20 کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی 08/2± 95/2%) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه شاهد قرار گرفتند. برنامه‌ی تمرین با دو شدت 40 و 80% یک تکرار بیشینه، 4 روز در هفته و به مدت 4 هفته انجام شد. نمونه‌گیری خون 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از برنامه‌ی تمرین انجام گرفت. یافته‌ها: یافته‌های آزمون آنووا نشان داد که بین سطح گرلین تام (88/0P=)، گلوکز پلاسما (1/0P=) و انسولین (66/0P=) در گروه‌ها تفاوت معنی‌داری وجود ندارد، اما همبستگی منفی معنی‌داری (05/0P= ، 4/0-R=) بین سطح گرلین تام و استروژن پلاسما به دست آمد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد، عدم تغییر وزن آزمودنی‌ها در مدت برنامه‌ی تمرین و کوتاه مدت بودن برنامه‌ی تمرین‌ها ممکن است دلیل عدم افزایش گرلین در این پژوهش باشد، البته احتمال دارد زیرگروه‌های گرلین تام (گرلین آسیل دار و بدون آسیل) تغییر کرده باشند.