مقدمه: احتمال چاقی در کودکان متناسب با چاقی والدین افزایش می‌یابد. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی فامیلی چاقی مرکزی و عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی- عروقی بوده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی مقطعی در 787 زوج مادر ـ دختر شرکت‌کننده در مطالعه‌ی قند و لیپید تهران در سه گروه سنی 9-3 سال، 15-10 سال و 20-16 سال انجام شده است. یافته‌ها: تعداد دختران مبتلا به چاقی مرکزی به صورت معنی‌داری در مادران مبتلا به چاقی مرکزی بیشتر بود (0001/0p=). شاخص‌های چاقی مرکزی در دختران همبستگی مشخص و مثبتی با این شاخص‌ها در مادرانشان داشت (39/0=r 42/0=r و 46/0=r برای دور کمر به ترتیب در سه گروه سنی). همبستگی بین شاخص‌های چاقی مرکزی و فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، قند خون ناشتا، کلسترول تام، تری‌گلیسرید و کلسترول LDL در مادران (34/0=r، 30/0=r، 28/0=r، 19/0=r، 32/0=r و 13/0=r) و دختران (33/0=r، 27/0=r، 17/0=r، 16/0=r، 26/0=r و 20/0=r) مثبت و معنی‌دار بود. همبستگی بین شاخص‌های چاقی مرکزی و HDL-C در مادران (21/0-=r) و دختران (18/0-=r) منفی و معنی دار بود. با افزایش سن همبستگی شاخص‌های چاقی مرکزی در مادران و دختران افزایش می‌یافت. بعد از تعدیل عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی- عروقی افراد بر اساس دور کمر، همبستگی مادر- دختر معنی‌دار باقی ماند . نتیجه‌گیری: همبستگی واضح شاخص‌های چاقی مرکزی بین مادران و دختران می‌تواند نشان‌دهنده‌ی نقش کلیدی مادر در پیشگیری از چاقی و پیامدهای بالینی آن، به ویژه در خانواده‌های در معرض خطر باشد.