مقدمه: باوجود شیوع قابل توجه اختلال‌های عملکرد تیروئید، اپیدمیولوژی آن به درستی مشخص نیست. این مطالعه برای تعیین میزان بروز اختلال‌های عملکرد و سیر طبیعی اختلال‌های زیر بالینی تیروئید در جامعه‌ی شهر تهران انجام شد. مواد و روش‌ها: از افراد 20 ساله و بالاتر شرکت‌کننده در «مطالعه‌ی آینده‌‌نگر قند و لیپید تهران» که در شروع و نیز 7/6 سال بعد دارای نمونه‌ی خون کافی بودند، آزمایش‌های TSH و آنتی‌بادی ضدتیروئید پر اکسیداز ( TPO-Ab) به عمل آمد. از 808 نفر جمعیت مورد مطالعه که فاقد سابقه‌ی بیماری یا جراحی تیروئید ، مصرف هورمون‌های تیروئید ، داروهای آنتی‌تیروئید، ، گواتر یا ندول و آنتی‌بادی ضد TPO منفی بودند ، میانگین، میانه، صدک‌های 5/2، 5، 95 و 5/97 برای TSH تعیین و براساس صدک‌های 5/2 و 5/97، دامنه‌ی طبیعی TSH بین 8/5-4/0 میکروواحد بر میلی‌لیتر تعیین شد. در افراد دارای TSH غیر طبیعی T3، T4، T3RU انجام و FTI محاسبه شد. یافته‌ها: در مرحله‌ی اول آزمون‌های تیروئید 1065 زن و 693 مرد، طبیعی بودند. 7/6 سال بعد میزان بروز برای هر هزار نفر برای کم‌کاری بالینی تیروئید 28/0 در زنان و 21/0 در مردان، و کم‌کاری زیر بالینی تیروئید 59/11 در زنان و 69/4 در مردان، پرکاری بالینی 4/1 در زنان و 21/0 در مردان، پرکاری زیر بالینی 72/5 در زنان و 62/3 در مردان بود. در این مدت، افزایش مثبت شدن آنتی‌بادی ضد TPO از 9/15% به 7/17% در زنان معنی‌دار بود. (006/0P=). در مرحله‌ی اول، 8 زن کم‌کاری زیر بالینی تیروئید داشتند که در پیگیری 5 نفر در همان وضعیت ماندند، یک نفر دارای کارکرد طبیعی تیروئید، یک نفر به کم‌کاری بالینی تیروئید مبتلا شد. یک نفر باقیمانده در حال مصرف لووتیروکسین و دچار پرکاری بالینی تیروئید بود. دو زن باپرکاری زیر بالینی تیروئید در مرحله‌ی اول بدون مصرف دارو در پیگیری طبیعی شدند. در مرحله‌ی اول، دو مرد کم‌کاری زیر بالینی داشتند که در پیگیری یک نفر در همان وضعیت ماند و یک نفر به کم‌کاری بالینی تیروئید مبتلا شد. نتیجه‌گیری: دامنه‌ی طبیعی TSH در این جامعه‌ی تهرانی 8/5-4/0 میکروواحد در میلی‌لیتر بود و افزایش فراوانی آنتی‌بادی ضد TPO مثبت در زنان دیده شد. بروز اختلال‌های زیر بالینی نسبت به اختلال‌های بالینی تیروئید بارزتر بود.
