مقدمه: دیابت شیرین (ملیتوس) یکی از شایع‌ترین بیماری‌های غدد درون‌ریز است که کنترل دقیق آن به منظور جلوگیری از بروز جدی مهم است. هلیکوباکترپیلوری نیز از شایع‌ترین عفونت‌های باکتریایی مزمن در دنیا است و در بعضی از مطالعه‌ها، بیماران آلوده به عفونت هلیکوباکترپیلوری نیازمند دوزهای بالاتر انسولین بوده و حتی سطح سرمی بالاتر ((HbA1c نسبت به بیماران غیرآلوده به عفونت داشتند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر درمان عفونت ناشی از هلیکوباکترپیلوری بر کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد. مواد و روش‌ها: بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس که آزمون تنفسی اوره‌آز مثبت داشتند، به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه مورد که از نظر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری درمان می‌شدند و گروه دوم به عنوان کرده شاهد پیگیری شدند. در تمام بیمارانHbA1c و FBS در شروع مطالعه و سه ماه بعد کنترل شد. یافته‌ها: 19 بیمار در گروه مورد و 22 بیمار در گروه شاهد به طور کامل بررسی شدند. کاهش متوسط HbA1cو FBS در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: در مطالعه‌ی حاضر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، نقشی در کنترل کوتاه‌مدت بیماری نداشت. شاید انجام مطالعه‌های جدید با تعداد نمونه‌ی بیشتر و پیگیری طولانی‌مدت و اجتناب از متغیرهای مخدوش‌کننده که بر افزایش قندخون اثر دارند، بتواند نقش هلیکوباکترپیلوری را در کنترل دیابت بهتر نشان دهد.
