مقدمه: اخیراً ارتباط آنتی‌بادی‌های کالیتیک (آبزیم‌ها)، با بروز برخی بیماری‌ها نشان داده شده است. با توجه به مطرح شدن پدیده‌ی اتوایمیون بودن بیماری در برخی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و وجود اتوآنتی‌بادی‌ها در پلاسمای این بیماران، وجود آنتی‌بادی‌هایی با خاصیت کاتالیتیک، در پلاسمای این بیماران بررسی شد. مواد و روش‌ها: ابتدا آنتی‌بادی‌های موجود در پلاسمای 3 بیمار دیابتی و 7 نمونه‌ی شاهد غیردیابتی، با استفاده از ستون تمایلی پروتئین ـ Gو ژل فیلتراسیون با سفاکریل S300 تخلیص شدند و بعد از اطمینان از درجه‌ی خلوص آنها با SDS-PAGE و وسترن بلات، خاصیت پروتئازی آنها با استفاده از روش ژل ـ زیموگرام تأیید شد. سپس آنتی‌بادی‌های تخلیص شده به همراه انسولین در دمای 37 درجه‌ی سانتی‌گراد به مدت 6 روز مجاور شدند و اثر این آنتی‌بادی‌ها روی انسولین با استفاده از ژل آکریل آمید و اسید استیک ـ اوره بررسی شد. یافته‌ها: از بین 3 فرد دیابتی، آنتی‌بادی‌های پلاسمای 2 نفر، انسولین را به طور کامل تخریب کردند و این پدیده در 7 نمونه شاهد و یک فرد دیابتی دیگر مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: تحقیق برای اولین بار تجزیه انسولین توسط آنتی‌بادی‌های جدا شده از دو فرد دیابتی را با خاصیت تجزیه انسولین، چنین پدیدهای نه تنها می‌تواند یکی از دلایل ایجاد مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی باشد بلکه ممکن است سازوکار جدیدی برای بروز دیابت نوع 2 باشد.
Mohamdi M, Mirshahi M, Hedayati M, Rahimzadeh Jahromi M. The Presence of Insulin Catalytic Antibodies in Plasma of Two Type 2 Diabetes Patients. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2008; 10 (4) :331-339 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-579-fa.html
محمدی ملیحه، میرشاهی منوچهر، هدایتی مهدی، رحیم زاده جهرمی مهسا. گزارش اولیه در مورد وجود آنتی‌بادی‌های کاتالیتیک تخریب‌کننده‌ی انسولین در پلاسمای دو بیمار مبتلا به دیابت نوع 2. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1387; 10 (4) :331-339
