|
نقش پروتئین واکنش‌گر C در پیش‌بینی رخدادهای قلبی ـ عروقی: مطالعه‌ی قند و لیپید تهران
|
| دكتر مریم توحیدی، دكتر فرزاد حدائق، دكتر هادی هراتی، دكتر فریدون عزیزی |
| ، tohidi@erc.ac.ir |
|
|
چکیده: (21319 مشاهده) |
| مقدمه: هدف اصلی این مطالعه ارزیابی سودمندی پروتئین واکنش‌گر C در پیش‌گویی خطر پیامدهای قلبی ـ عروقی در یک جمعیت شهرنشین ایرانی بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه‌ی موردی ـ شاهدی آشیانه‌ای (nested) طی 3 سال پیگیری، 207 مورد واقعه‌ی قلبی ـ عروقی مستند بین شرکت کنندگان بالای 30 سال مطالعه‌ی قند و لیپید تهران (TLGS) یافته شد. از این گروه، افرادی که در آغاز مطالعه فاقد بیماری قلبی ـ عروقی بودند، به عنوان گروه مورد (126 نفر) و 259 فرد جور شده از نظر سن و جنس که در آغاز و در طول مدت پیگیری فاقد بیماری قلبی- عروقی بودند، به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. در ابتدای مطالعه، عوامل خطرزای متداول قلبی ـ عروقی مورد ارزیابی قرار گرفته وCRP با روش الایزا با حساسیت بالا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: ارتباط متوسطی بین CRP و نمایه‌ی توده‌ی بدن (34/0= r)، نسبت دور کمر به دور باسن (22/0= r)، کلسترول تام (24/0=r) و امتیاز خطر فرامینگهام 10ساله (27/0=r) یافته شد (در همه‌ی موارد 001/0 P<). بعد از تعدیل‌سازی از نظر سن و جنس، نسبت خطر وقایع قلبی ـ عروقی برای افرادی که در بالاترین چارک توزیع جمعیتی CRP بودند، در مقایسه با پایین‌ترین چارک 6/2 (فاصله اطمینان 95%= 1/5-4/1 و 006/0 = p) بود. بعد از آنکه علاوه بر عوامل فوق، تعدیل‌سازی از نظر عوامل خطرزای متداول قلبی ـ عروقی نیز انجام شد، نسبت خطر به مقادیر غیر معنی‌دار کاهش یافت (8/0، فاصله اطمینان 95% = 9/1- 3/0). اضافه نمودن CRP سطح زیر منحنی‌های ROC عملکردهای خطر را که بر اساس عوامل خطرزای متداول قلبی ـ عروقی یا امتیاز خطر فرامینگهام ترسیم شده بودند، بهبود نبخشید. نتیجه‌گیری: در جمعیت ایرانی وقتی که عوامل خطرزای متداول قلبی ـ عروقی شناخته شده هستند، اندازه‌گیری CRP، برای پیش‌گویی کوتاه مدت پیامدهای قلبی ـ عروقی، ارزش اضافه‌ای ندارد. |
|
| واژه‌های کلیدی: پروتئین واکنش‌گر C، بیماری قلبی ـ عروقی، عوامل خطرزا |
|
|
متن کامل [PDF 319 kb]
(2851 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: ۱۳۸۶/۷/۲۸
|
|
|
|
|
|
