[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: آرشيو :: جستجو :: اشتراك :: ارسال مقالات :: برقراري ارتباط ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1211
نرخ پذیرش: 46.7
نرخ رد: 53.3
میانگین داوری: 199 روز
میانگین انتشار: 150 روز

:: جلد 7، شماره 2 - ( تابستان 1384 ) ::
جلد 7 شماره 2 صفحات 110-103 برگشت به فهرست نسخه ها
ارتباط شاخص‌های تن‌سنجی با شیوع دیابت در جمعیت شهری تهران
دکتر توحید عزیزی ، دکتر هادی هراتی ، دکتر محمدرضا میربلوکی ، دکتر نوید سعادت ، دکتر فریدون عزیزی
چکیده:   (30194 مشاهده)
مقدمه: چاقی به عنوان مهمترین عامل خطرساز ابتلا به دیابت نوع 2 شناخته شده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط شاخص‌های مختلف تنسنجی شامل نمایه توده بدنی (BMI)، دور شکم (WC) و نسبت دور شکم به دور باسن (WHR) با پیشبینی شیوع دیابت بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی بین سال‌های 80-1377، 7033 نفر (4041 زن و 2992 مرد) از جمعیت 69-30 ساله شرکت‌کننده در مطالعه قند ولیپید تهران بررسی شدند. شاخص‌های تن‌سنجی طبق یک پروتکل استاندارد اندازه‌گیری شد. اندازه‌گیری قند خون ناشتا و پس از مصرف 75 گرم گلوکز نیز در تمامی افراد انجام گرفت. تعاریف چاقی عمومی و شکمی و دیابت بر اساس معیارهای WHO صورت پذیرفت. یافته‌ها: شیوع دیابت در کل جمعیت 4/13% بود که در این میان زنان سهم بیشتری (5/14%) نسبت به مردان (9/11%) داشتند (001/0p<). شیوع دیابت در افراد مبتلا به چاقی عمومی و چاقی شکمی با احتساب WC و WHR به ترتیب 19، 18 و 5/20 درصد محاسبه شد که به میزان معنی‌داری از شیوع آن در افراد غیر چاق (به ترتیب 11، 6 و 4/13 درصد) بالاتر بود. در آزمون رگرسیون لجستیک نسبت شانس (OR) ابتلا به دیابت در افراد مبتلا به چاقی عمومی و شکمی با احتساب WC و WHR پس از تعدیل برای سن و سابقه فامیلی دیابت در مردان به ترتیب (87/2-64/1)17/2، (94/2-66/1)21/2 و (3-84/1)36/2 و در زنان به ترتیب (77/1-2/1)46/1، (88/2-79/1)37/2 و (98/3-96/1) 79/2 بود (001/0p<). پس از تعدیل برای سایر شاخص‌های تن‌سنجی، WHR در هر دو جنس کماکان شاخص مهمی در پیشگویی ابتلا به دیابت بود (نسبت شانس 2 و 96/1 به ترتیب در مردان و زنان، 001/0p<) در حالی که BMI در زنان و WC در مردان تأثیر خود را در پیشگویی دیابت از دست می‌دادند. در بررسی اثر همزمان چاقی عمومی و شکمی در افزایش خطر ابتلا به دیابت، بیشترین OR مربوط به همزمانی چاقی عمومی و چاقی شکمی بر اساس WHR یا WC بود. نتیجه‌گیری: WHR شاخص تن‌سنجی سودمندی برای شناسایی افراد دیابتی در هر دو جنس است. در مقایسه با WHR، BMI در زنان و WC در مردان تهرانی شاخص‌های مناسبی برای پیشگویی ابتلا به دیابت نیستند.
واژه‌های کلیدی: دیابت، چاقی، چاقی شکمی، نمایه توده بدنی، دور کمر، نسبت دور کمر به باسن
متن کامل [PDF 398 kb]   (3404 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/8/25 | انتشار: 1384/3/25
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Azizi T, Harati H, Mirbolooki M, Saadat N, Azizi F. Association of different anthropometric measures and type 2 diabetes in an Iranian urban population. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2005; 7 (2) :103-110
URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-109-fa.html

دکتر توحید عزیزی ، دکتر هادی هراتی ، دکتر محمدرضا میربلوکی ، دکتر نوید سعادت ، دکتر فریدون عزیزی . ارتباط شاخص‌های تن‌سنجی با شیوع دیابت در جمعیت شهری تهران. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1384; 7 (2) :103-110

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-109-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 7، شماره 2 - ( تابستان 1384 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه  پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4645