مقدمه: نسفاتین-1 پروتئین ضد اشتهای جدیدی است که از ژن نوکلئوبایندین-2 مشتق، در بافت چربی بیان و در پلاسما ظاهر میگردد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن نسفاتین و غلظت آن در کبد موشهای صحرایی نر بود. مواد و روشها: 11 سرموش صحرایینربهطورتصادفیبه۲گروه تمرین و کنترل تقسیمشدند. گروهتمرینباشدت20متردردقیقه(معادل 55-50% vo2 max)، به مدت۶۰دقیقه،۵روزدر هفتهودرمجموع8هفتهروینوارگردانتمرین کردند.حیوانات، 72 ساعت پس از آخرین جلسهی تمرین بیهوش، و تکهای از کبد آنها برای تعیین بیان ژن، غلظت نسفاتین-1 و گلیکوژن به روشهایRT-PCR ، الایزا و رنگ سنجی برداشته شد. یافتهها:اینپژوهش نشان داد، تمرین استقامتی موجب افزایش بیان و غلظت نسفاتین-1 شد، اگرچه این تغییر نسبت به گروه کنترل معنیدار نبود. غلظت گلیکوژن استراحتی کبد نیز در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری افزایش یافت. نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش برای نخستین بار نشان داد که نسفاتین-1، اول در کبد بیان میشود و دوم در پاسخ به تمرین استقامتی افزایش مییابد. تغییرات غیرمعنیدار نسفاتین-1 به احتمال زیاد از نقش آن در تنظیم انرژی حکایت دارد. به نظر میرسد بهبود نسبی شرایط انرژی کبد بر افزایش بیان ژن نسفاتین اثرگذار باشد. این در حالی است که ATP به عنوان نمایانگر شارژ انرژی کبد در گروه تمرین، پایینتر از گروه کنترل بود.