مقدمه: در پژوهشهای اخیر یافتههای ناهمسویی در مورد ارتباط آپولیپوپروتئینهای A وB ، به عنوان عوامل خطر جدید شناخته شده در بیماریهای قلبی ـ عروقی و درگیری عروق کرونر وجود دارد. در این بررسی، سعی شده ارتباط بین این دو آپولیپوپروتئین با شدت درگیری عروق کرونر در نمونهای از یک جمعیت ایرانی تعیین گردد. مواد و روشها: مطالعهی مقطعی در سال 1388 روی دو گروه 72 نفری و40 سال به بالا، با تنگی خفیف و شدید از بیماران مبتلا به آنژین پایدار که در مجموع 144 نفر بودند، انجام شد. پس از گرفتن نمونهی خون ناشتا 12 ساعته برای تعیین قند خون ناشتا و پروفایل چربی (آپولیپوپروتئین A وB، کلسترول، تریگلیسیرید، کلسترولLDL- و کلسترولHDL-) و تکمیل پرسشنامهی دارای ویژگیهای آمارنگاری، سابقهی بیماری، سابقهی مصرف دارو و آنژیوگرافی عروق کرونر انجام شد. بر اساس یافتههای به دست آمده از آنژیوگرافی، بیماران در دو گروه با تنگی عروق کرونر خفیف و شدید قرار گرفتند. دادهها توسط نرمافزار SPSSنسخهی 15 و با آزمونهای آماری تی، مجذور خی، فیشر و لجستیک رگرسیون آنالیز شدند. یافتهها: میانگین سنی در بیماران مبتلا به تنگی خفیف و شدید عروق کرونر، به ترتیب 6/9±7/57 و 3/11±2/58 سال بود. بین میزان آپوپروتئین (Apo A) (07/0P=) و آپوپروتئین B(Apo B) (51/0P=) و همچنین نسبت apo A/apo B (23/0P=) در دو گروه تفاوت معنیداری وجود نداشت )05/0P≥). پس از تعدیل نقش متغیرهای مخدوشگر نیز یافتههای معنیداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: عوامل تاثیرگذار بر شدت تنگی عروق کرونر ممکن است با عوامل ایجادکنندهی آن متفاوت باشند، که این عوامل باید در پژوهشهای آتی مورد بررسی قرار گیرند.
Sadeghi M, Pourmoghaddas Z, Yazdekhasti S, Amid S. Association Between Severity of Coronary Disease and Apolipoproteins A and B. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2011; 13 (2) :173-178 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-1031-fa.html
صادقی معصومه، پورمقدس زهرا، یزدخواستی صفورا، عمید سیما. ارتباط سطح آپولیپوپروتئین A وB، با شدت درگیری عروق کرونر در بیماران با آنژین پایدار. مجلهي غدد درونريز و متابوليسم ايران. 1390; 13 (2) :173-178