تاثیر 10 هفته تمرین موازی، قدرتی و استقامتی بر شاخصهای هورمونی، لیپیدی و التهابی در مردان تمرین نکرده
|
علی گرزی ، حمید آقا علینژاد، حمید رجبی ، احمد آزاد ، مهدیه ملا نوری شمسی ، مهدی هدایتی  |
1) دانشگاه زنجان، زنجان, ایران |
|
چکیده: (19306 مشاهده) |
مقدمه: اجرای همزمان چند نوع تمرین (مانند تمرینهای قدرتی و استقامتی)، تمرین موازی نامیده میشود. تمرینهای موازی در مقایسه با تمرینهای استقامتی و قدرتی جداگانه، موجب بهبود بیشتر ترکیب بدنی و سلامت قلبی ـ عروقی میگردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر 10 هفته تمرین مقاومتی، استقامتی و موازی (ترکیب تمرین مقاومتی و استقامتی) بر شاخصهای هورمونی ](کورتیزول و تستوسترون، لیپیدی (LDL، HDL، TG وTC)[ و التهابی (TNF-α) در افراد تمرین نکرده بود. مواد و روشها: 29 دانشجوی مرد غیرفعال با میانگین سن 21/1±89/24 سال، قد 52/6±87/175 سانتیمتر، وزن50/5±44/68 کیلوگرم، بهصورت تصادفی به سه گروه تمرین استقامتی (10=تعداد)، مقاومتی (9=تعداد) و موازی (10=تعداد) تقسیم شدند. برنامههای تمرین بهمدت 10 هفته و سه بار در هفته اجرا شد. یافتهها: وزن در گروه استقامتی کاهش یافت. همچنین افزایش معنیداری در RM1 حرکات نیماسکوات و پرسسینه در گروههای تمرین مقاومتی و موازی مشاهده گردید (01/0P≤). هیچیک از 3 نوع تمرین تغییری در سطح TNF-α سرم ایجاد نکرد. غلظت تستوسترون در هیچیک از گروههای تمرینی تغییری را نشان نداد، اما کورتیزول در گروه مقاومتی افزایش معنیداری یافت (01/0P≤). همچنین، پروفایل لیپوپروتئینی در هر سه گروه تمرینی بهبود یافت. نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاضر نشان داد تمرین مقاومتی موجب افزایش سیتوکین پیشالتهابی TNF-α و هورمون کورتیزول میگردد که این اثر تنظیم ایمنی میتواند به بار تمرینی این گروه مربوط باشد. به نظر میرسد ترکیب تمرین استقامتی و مقاومتی، اثرات واحد این دو نوع تمرین را خنثی نموده است. همچنین، تمرین موازی میتواند برای تعدیل پروفایل لیپیدی نیز استفاده شود. |
|
واژههای کلیدی: تمرین موازی، TNF-α، کورتیزول، پروفایل لیپیدی، تستوسترون |
|
متن کامل [PDF 300 kb]
(7380 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
ورزش دریافت: 1390/1/22 | پذیرش: 1390/7/10 | انتشار: 1390/12/25
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|